Peter Baart (54) werkt al ruim zeventien jaar als techniekdocent in het voortgezet onderwijs. Met veel plezier zette hij diverse nieuwe projecten op, waarbij hij zijn ideeën en keuzes vooral baseerde op onderbuikgevoel. Steeds meer kreeg hij de behoefte om zijn innovaties goed te onderbouwen. Tijd voor de master Leren en innoveren, zo vond hij. “Deze master is niet alleen voor mij als individu verrijkend, maar ook voor mijn werksituatie.”
“Ik werk al dertien jaar op De Meerwaarde in Barneveld. Dat ik hier zo lang zit, is niet voor niets. Ik heb het heel goed naar m’n zin en krijg alle kansen om te groeien. Het volgen van de master Leren en innoveren is zo’n kans die ik met beide handen aangegrepen heb.
Ik was altijd al met innovaties bezig. Vanuit niets iets ontwikkelen vind ik prachtig. Ik heb bijvoorbeeld het project ‘Techniek op de basisschool’ opgezet. Daarin kwamen thema’s voor als ‘Mechaniek, pneumatiek en hydrauliek’, ‘De grafische wereld’ en ‘Robot XYZ’. Verbazingwekkend hoe leerlingen van groep 8 na twee lesmiddagen een wiskundige parabool kunnen tekenen. Er waren leerkrachten van groep 8 die me bij de introductie aankeken met een blik van: ‘Waar heb je het over?’, om dan vervolgens na de tweede middag met een brede glimlach naar je toe te komen met de vraag: ‘Mogen we volgend jaar weer meedoen?’
Ook heb ik het project ‘Meisjes in de techniek’ opgezet. In een tijd dat er nog zeer sporadisch een meisje voor het vmbo-techniekonderwijs koos, hadden wij het jaar na de start van het project maar liefst elf meisjes op de afdeling ‘Bouwen, Wonen & Interieur’. Inmiddels zijn de meisjes op onze afdeling niet meer weg te denken. Plannen om dit project uit te breiden naar de andere sectoren van techniek zijn inmiddels in gang gezet.
Onderbouwing
Ik geniet van het opzetten van dit soort projecten; het ‘vanuit het niets, iets ontwikkelen’ doe ik graag. Tot voor kort zette ik dit soort projecten vooral vanuit mijn eigen ideeën op. Om het wat kracht bij te zetten droeg ik dan wat argumenten aan op basis van wat ik om me heen hoorde en zag. Prima argumenten voor op een verjaardagsfeestje of aan de koffietafel. Kwam iets niet helemaal goed uit de verf, dat stelde ik het achteraf wel een beetje bij. Gebaseerd op gevoel dus, maar niet voldoende onderbouwd.
Binnen een professionele organisatie die De Meerwaarde is, kwam ik gaandeweg tot de ontdekking dat deze werkwijze niet meer toereikend is voor wat wij voor ogen hebben. We willen werken op basis van goed vooronderzoek, krachtige argumenten en theoretische onderbouwingen. De keuze voor de master Leren en innoveren was dan ook gauw gemaakt: daar leer ik praktische vaardigheden om innovaties op een wetenschappelijk onderbouwde manier in mijn eigen onderwijspraktijk uit te voeren. Het toepassen van de theorie van ‘het ui-model’ is daarvan zo’n mooi voorbeeld. Je vraagt je dan niet meer zozeer af ‘wat’ iemand doet, maar meer ‘waarom’ iemand het zo doet. Dan blijken er onder de laag van het ‘wat’ nog vijf diepere lagen te zitten die je veel beter doen begrijpen ‘wat’ iemand uiteindelijk doet. Daardoor ga je meer oog krijgen voor andermans onderliggende drijfveren. Wanneer je die drijfveren in kunt zetten krijg je veel meer kracht achter je project. Door zo’n diepgewortelde innerlijk motivatie kun je een collega bergen laten verzetten.
Pittig
De master vraagt behoorlijk wat van mijn tijd; de studiebelasting ervaar ik als zwaar. Maar dat ligt ongetwijfeld aan mij. Ik ben een doener, een ambachtsman, en zeker geen lezer. Het doornemen van alle boeken en artikelen die we bij de master behandelen vind ik pittig. Om het voor mezelf wat behapbaarder te maken, heb ik direct na ontvangst van de literatuurlijst de nodige boeken aangeschaft en heb ze in de zomervakantie allemaal al een keer gelezen. Nu ik ze tijdens de studie nog een keer lees, begint stukje bij beetje de lesstof mij eigen te worden. Het scheelt dat het mijn interesse heeft; ik sta telkens verbaasd van mezelf hoeveel ik ervan leer. Ik merk dat ik er een rijker mens van word. Wanneer ik met de kennis van nu weer opnieuw voor de keuze zou staan, zou ik er geen seconde aan twijfelen. Ik zou er per direct weer aan beginnen.
Ik leef in het besef dat niets in deze wereld van mij is. Ik mag het slechts een tijdje gebruiken en beheren. Maar je talenten in de grond stoppen levert uiteindelijk niets op. Het is de bedoeling dat ik er iets aan toe ga voegen. En om de individuele talenten en kernkwaliteiten van mijn leerlingen te laten schitteren is er meer nodig dat het afdraaien van een standaard lesje. Daarom vind ik het belangrijk dat ik mezelf blijf ontwikkelen en uitdagen.
Persoonlijke aandacht
De persoonlijke aandacht die ik als student van het onderwijzend en ondersteunend personeel krijg, ervaar ik als bijzonder waardevol. Vanaf het begin af aan heb ik het gevoel gehad dat we het samen doen, studenten, docenten en ondersteunend personeel. Ook mijn medestudenten ondersteunen mij en elkaar waar dat kan, ieder van uit zijn eigen visie en talenten. Ik vind de master een aanrader voor iedereen die vooruit wil!”
